[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Przez kilka chwil stali dotykaj¹c siê.
Tylko my zostaliSmy z ca³ego Smilodon Bay powiedzia³a
Tchavs. Oczy jej b³yszcza³y. Jakie macie plany? Czy pójdziemy na
po³udnie, do White Rock?
Nie wybieram siê na po³udnie rzek³a Fava. Wêdrujê na
pó³noc, do Bashevgo, ¿eby uwolniæ Tulla i rodzinê.
Tchavs popatrzy³a na ni¹ z przera¿eniem:
To niemo¿liwe.
MySlê, ¿e w³aSnie mo¿liwe odpar³a Fava. Ona musia³a wie-
rzyæ w powodzenie swoich zamierzeñ.
144
Tull to przyjaciel i chcia³abym, ¿eby by³ wolny, jak wszyscy
inni ludzie powiedzia³a Tchavs. Ale ten plan nie ma sensu!
Mo¿e rzek³a Darrissea ale i tak bêdê towarzyszyæ Favie.
Wy powinniScie znalexæ sobie jakieS ukrycie.
Gdzie? zapyta³a Tchavs. Ród Klingi jest wszêdzie.
Musi byæ jakaS opuszczona chata, której nie przeszukaj¹,
gdzieS g³êboko w lesie.
Znam takie miejsce wyrwa³ siê Mylon. Sza³as dobrze ukry-
ty, z którego korzysta³ mój ojciec, kiedy polowa³ na ptaki. To jest na
wyspie le¿¹cej na Jeziorze P³ywaka.
Mo¿esz tam zabraæ Tchavs? zapyta³a Darrissea.
Tak odpar³ zawiedziony ch³opiec. Wola³by wybraæ siê tam
z Fav¹.
Zatem musicie wyruszyæ przed wschodem s³oñca powie-
dzia³a Fava. Zostañ tam z ni¹ do wiosny. KtoS musi dla niej polo-
waæ.
Tchavs popatrzy³a na Favê.
Nie mo¿esz zabraæ Wayana powiedzia³a z naciskiem. Albo
zostaniesz z nim, albo oddasz go komuS pod opiekê.
Fava mocno przytuli³a ch³opca. Po kilku dniach ucieczki przed
Rodem Klingi i opieki sprawowanej nad ch³opcem, zaczê³a o nim
mySleæ jak o w³asnym synu. MySl o tym, ¿e zostan¹ rozdzieleni, ra-
ni³a j¹ boleSnie.
Tchavs otoczy³a Favê ramieniem.
Zabiorê ch³opca. On jest Pwi. Bêdê siê nim opiekowa³a jak
w³asnym dzieckiem. Tchavs nie dopowiedzia³a nastêpnych s³Ã³w:
JeSli umrzesz. Fava wyczu³a je w tonie jej g³osu.
Wayan z³apa³ szyjê Favy i rozp³aka³ siê:
Chcê byæ z tob¹! Dok¹d idziesz?
Do Bashevgo powiedzia³a Fava dr¿¹cymi wargami. Chcê
przyprowadziæ Tulla do domu.
Czy tam s¹ handlarze niewolników?
Tak odpowiedzia³a Fava. Spróbujê go znalexæ i uciec
z nim. Potrafiê biegaæ szybciej ni¿ ty. To dlatego chcê, ¿ebyS tutaj
zosta³.
Wayan nachmurzy³ siê, rozejrza³ siê po pomieszczeniu. By³ nie-
zdecydowany. To nie jest w porz¹dku, tak siê go pozbywaæ, po-
mySla³a Fava. Wayan niewiele mia³ radoSci z ¿ycia, gdy przebywa³
w domu swego ojca. Dopiero od kilku ostatnich tygodni, kiedy Tull
si³¹ odebra³ go rodzicom, ch³opiec zacz¹³ siê uSmiechaæ.
10 Rcie¿ka bohatera 145
Nie lubisz mnie? zapyta³ Wayan. Nie bêdziesz musia³a
mnie nieSæ. Ja naprawdê potrafiê szybko biegaæ. Patrz... usi³owa³
wyrwaæ siê z jej objêæ, ¿eby pokazaæ, jak szybko potrafi biegaæ.
Kochamy ciê powiedzia³a Fava. Nosi³abym ciê na rêkach,
kiedy tylko bym mog³a. Nigdy nie by³eS dla mnie ciê¿arem, tylko
radoSci¹. Walczy³a ze sob¹ na pró¿no. Musia³a znalexæ jak¹S wy-
mówkê. Wiem, ¿e chcia³byS ze mn¹ zostaæ. Ale z twoim bratem,
Tullem, te¿ byS chcia³ mieszkaæ, prawda?
On mnie nie obchodzi. Chcê byæ z tob¹ powiedzia³ Wayan.
Fava przytuli³a go.
Wiem, ¿e to nieprawda powiedzia³a. Pewnego dnia przy-
prowadzê Tulla, wybuduje nam wiêkszy dom, tak jak obiecywa³. I da-
my ci kotka albo pieska. Ale na razie musisz zostaæ z Tchavs.
Ch³opiec przyj¹³ te s³owa jak uderzenie. By³ zrozpaczony i prze-
ra¿ony. Cios przyj¹³ w milczeniu, tak jak przyjmowa³ razy wymie-
rzane mu przez Jenksa. Patrzy³ na Favê. Widzia³a w jego oczach g³ê-
boki uraz.
Trzyma³a go jeszcze przez chwilê na rêkach. Inni przygotowy-
wali siê do odejScia. Mylon wspi¹³ siê na stryszek i zniós³ dwie strzel-
by gazowe rycerzy Klingi i ich broñ paln¹. Uzbrojenie rozdzieli³
miêdzy dwie grupy.
Vo-olai unika³a wzroku Favy. Patrzy³a w ziemiê. Fava chcia³a,
¿eby Vo-olai z ni¹ posz³a, ale widzia³a, ¿e dziewczyna bêdzie tylko
ciê¿arem.
Znajdê dla ciebie Anoratha obieca³a. Przyprowadzê go.
A ty zostañ tutaj, pomagaj opiekowaæ siê Wayanem i Tchavs.
Vo-olai pokiwa³a g³ow¹ w milczeniu. Fava zamknê³a oczy. Wy-
czuwa³a z³¹ kwea p³yn¹c¹ z Bashevgo, d³ugie ramiona ciemnoSci,
które po ni¹ siêga³y. Ba³a siê. Obserwowa³a Darrisseê. Nagle prze-
straszy³a siê, ¿e z³a kwea odstrêczy dziewczynê od wspólnej podró-
¿y. Darrissea nie mia³a w Bashevgo ¿adnej rodziny. Nie mia³a ¿ad-
nego pal¹cego powodu, by siê tam wybraæ, poza zemst¹ za Smieræ
ojca. Rozs¹dniejsze by³oby, gdyby opuSci³a Favê, zostawi³a j¹ w le-
sie. Fava stara³a siê uspokoiæ. Wszyscy poszli do budynku i przespa-
li kilka godzin.
O Swicie z ziemi unios³a siê srebrzysta mgie³ka. Jedli w milcze-
niu, potem wyszli na zewn¹trz. Poranne powietrze s³odko pachnia³o
nawozem koñskim i mokrym sianem ze stajni. Podeszli do drogi.
Fava sz³a obok Darrissei, przygl¹da³a siê chmurze jej duszy , parze
unosz¹cej siê z ust.
146
Nie zostawisz mnie samej na drodze do Bashevgo, prawda?
Fava wstydzi³a siê, ¿e o to pyta. Nie uciekniesz?
Darrissea spojrza³a na ni¹ przelotnie. Fava zauwa¿y³a w jej po-
stawie pewne usztywnienie.
Nie, nie zostawiê ciê odpowiedzia³a spokojnie Darrissea.
Przysiêga³am na Boga, ¿e uwolniê Bashevgo, zanim zginê. Zawsze
dotrzymujê obietnic. RozeSmia³a siê radoSnie.
Fava skinê³a g³ow¹ i dotknê³a d³oni Darrissei.
Obie grupki po¿egna³y siê i ka¿da posz³a w swoj¹ stronê. Favie
by³o smutno, gdy widzia³a jak Tchavs i dzieci id¹ na po³udnie, ale
kiedy tak na nich patrzy³a, pomySla³a: Oni naprawdê nie mogli iSæ
z nami do Bashevgo. ¯adne z nas nie powinno tam iSæ .
Mylon zaci¹gn¹³ cia³a rycerzy do stajni. Darrissea wskaza³a na
trupa podstarza³ego neandertalczyka z posiwia³ymi w³osami i za-
ciêtym wyrazem twarzy. Pwi nazywaj¹ siebie RozeSmianym Lu-
dem , ale twarz tego cz³owieka wygl¹da³a jak okrutna maska ostry
nos, szerokie zaciSniête usta, czo³o zorane zmarszczkami. Nawet po
Smierci ta twarz nie z³agodnia³a
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plalternate.pev.pl
|
|
|
