[ Pobierz całość w formacie PDF ]
władzy jurysdykcji w trybunale sądowniczym. Pierwszą mają wszyscy kapłani, a
drugą tylko sędziowie w zewnętrznym trybunale. Jedną i drugą Pan Bóg powierzył
Piotrowi (Mt 16,19), a od św. Piotra spływają one na tych, którzy ją posiadają.
2. Proboszczowie mają jurysdykcję w stosunku do swych parafian tylko w sądzie
duchowym, nie w trybunale sądowniczym, nie mogą bowiem pozywać do sądu w
sprawach spornych. Nie mogą więc rzucać klątwy, ale mogą dawać rozgrzeszenie w
trybunale pokuty. Chociaż zaś ten trybunał pokuty ma większą godność, niemniej
trybunał sądowniczy wymaga większej formalności, gdyż
w nim chodzi o zadośćuczynienie nie tylko w stosunku do Pana Boga, ale także do
ludzi.
Artykuł 2
CZY KTOZ, KTO NIE JEST KAPAANEM, MO%7łE RZUCA KLTW?
Postawienie problemu. Wydaje się, że także ci, którzy nie są kapłanami, nie mogą
wyklinać, gdyż:
1. Rzucanie klątwy jest aktem władzy kluczy", której świeccy nie mają. A więc
nie mogą rzucać klątwy.
2. Większe są wymagania do rzucenia klątwy niż do rozgrzeszenia w trybunale
pokuty. A przecież ci, którzy nie są kapłanami, nie mogą rozgrzeszać. A więc nie
160
mogą także rzucać klątwy.
Ale z drugiej strony archidiakoni i wybrani na biskupów niekiedy nie mają święceń
kapłańskich, a przecież rzucają niekiedy klątwy. A więc nie tylko kapłani mogą je
rzucać.
Odpowiedz. Tylko do kapłanów należy udzielanie sakramentów, które udzielają laski.
Dlatego tylko oni mogą związywać i rozwiązywać" w trybunale pokuty. Natomiast
klątwa bezpośrednio nie odnosi się do łaski, ale tylko pośrednio ze względu na
pozbawienie wyklętego modłów Kościoła, przysposabiających do łaski lub w niej
utwierdzających. Dlatego także ci, którzy nie są kapłanami, ale mają jurysdykcję w
sądownictwie (kościelnym) mogą rzucać klątwy.
Rozwiązanie trudności.
1. Ci, którzy nie są kapłanami, chociaż nie mają władzy kluczy" wypływającej ze
święceń, mogą mieć władzę jurysdykcyjną.
2. Jedna z tych władz może być wyższa a druga niższa. Dlatego ktoś może mieć jedną
z nich, nie mając drugiej.
Artykuł 3
CZY WYKLTY LUB SUSPENDOWANY MO%7łE RZUCA KLTW?
Postawienie problemu. Wydaje się, że kto jest pod klątwą lub jest zawieszony w
sprawowaniu czynności kapłańskich może innych wyklinać, gdyż:
1. Nie traci ani święceń kapłańskich, ani jurysdykcji, skoro gdy uzyska zwolnienie
/ klątwy nie święci się go ponownie, ani nie powierza się mu na nowo duszpasterstwa.
Prawo zaś do wyklinania (z Kościoła) wymaga tylko święceń kapłańskich oraz
jurysdykcji. A więc także wyklęty lub suspendowany może innych wyklinać.
2. Konsekrowanie Ciała Chrystusowego jest ważniejsze niż rzucanie klątwy. A
przecież kapłani wyklęci ważnie konsekrują. A więc mogą także rzucać klątwę.
Ale z drugiej strony kto jest cieleśnie związany, nie może związać innych. Lecz więz
duchowa jest mocniejsza od więzów cielesnych. A więc wyklęty nie może innych
wyklinać, skoro klątwa jest więzią duchową.
161
Odpowiedz. Posługiwanie się jurysdykcją odnosi się do drugich. Dlatego wyklęty,
będąc oddzielony od wspólnoty wiernych, traci prawo do posługiwania się
jurysdykcją. Ponieważ zaś rzucanie klątwy jest aktem jurysdykcji, wyklęty nie może
jej rzucać.
Tak samo rzecz się ma, gdy chodzi o suspensy (czyli zawieszenie prawa
spełniania czynności kapłańskich). Jeśli więc ktoś jest suspendowany tylko od
czynności, do których upoważniają święcenia kapłańskie, wówczas nie wolno mu ich
spełniać, ale może czynić to, do czego upoważnia go jurysdykcja. Może być także
przeciwnie: komuś może być odebrana jurysdykcja, ale bez zakazu sprawowania
czynności, do których uprawniają święcenia kapłańskie. Jeśli zaś ktoś jest
suspendowany zarówno od czynności, do których uprawniają święcenia, jak i od tych,
do których uprawnia jurysdykcja, nie wolno mu wykonywać ani jednych, ani drugich.
Rozwiązanie trudności.
1. Suspendowany i wyklęty choćby nie utracili jurysdykcji, tracą jednak prawo do jej
wykonywania.
2. Możność konsekrowania wypływa z charakteru (sakramentu kapłaństwa, czyli ze
znamienia) niezatartego. Dlatego kto ma to znamię kapłaństwa, zawsze może
konsekrować, chociaż nie zawsze mu wolno. Natomiast prawo rzucania klątwy
wypływa z jurysdykcji, której można kogoś pozbawić i którą można ograniczyć.
Artykuł 4
CZY KTOZ MO%7łE WYKL SIEBIE SAMEGO, R�WNEGO SOBIE LUB
PRZEAO%7łONEGO? (WY%7łSZEGO OD SIEBIE?)
Postawienie problemu. Wydaje się, że można rzucić klątwę na siebie samego, na
równego sobie i na wyższego od siebie, gdyż:
1. Anioł Boży jest wyższy od św. Pawła, skoro Chrystus powiedział (Mt 11,11):
Najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on" (a mianowicie Jan Chrzci
ciel), "a między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela". A
przecież św. Paweł wyklął anioła, jak o tym mówi w liście do Galatów (1,8). A więc
człowiek może wykląć istotę wyższą od siebie.
162
2. Niekiedy kapłan wyklina za kradzież itp. A przecież może się zdarzyć, że on
sam albo ktoś równy jemu lub wyższy od niego może popełnić taki grzech. A więc
może rzucić klątwę na siebie, na równego sobie lub na wyższego od siebie.
3. Ktoś może rozgrzeszyć w trybunale pokuty wyższego od siebie (np.
przełożonego) oraz równego sobie, np. gdy biskup spowiada się przed podwładnym
mu kapłanem, albo gdy kapłan wyznaje innemu kapłanowi swe grzechy powszednie.
A więc wydaje się, że może także wykląć z Kościoła wyższego lub równego sobie
człowieka.
Ale z drugiej strony rzucanie klątwy jest aktem jurysdykcji. Nikt zaś nie ma
jurysdykcji w stosunku do siebie samego, gdyż w tej samej sprawie nie może być
winnym i sędzią. Podobnie gdy chodzi o równych i wyższych (np. przełożonych).
Odpowiedz. Dzięki jurysdykcji kapłan staje się wyższym (czyli przełożonym) w
stosunku do poddanych tej jurysdykcji, gdyż jest ich sędzią. Nikt zaś nie ma
jurysdykcji nad sobą samym, nad równymi sobie (jurysdykcją) i nad przełożonymi.
Wskutek tego nikt nie może wykląć z Kościoła ani siebie, ani równego tobie, ani
przełożonego.
Rozwiązanie trudności.
1. Zw. Paweł mówi tu warunkowo: Gdybyśmy nawet my lub anioł /. nieba głosił
wam Ewangelię różną od tej, która wam głosiliśmy niech będzie przeklęty"
chodzi tu o warunek: jeśliby anioł zgrzeszył, wówczas bowiem nie byłby wyższy, ale
byłby niższy od Pawła. Nic też nie przeszkadza, by w zdaniach warunkowych, w
których poprzednik wyraża rzecz niemożliwą, następnik także wyrażał rzecz
niemożliwą.
2. W takim wypadku nikogo nie wyklina się, gdyż równy nie panuje nad
równym".
3. Rozgrzeszenie i wiązanie" (czyli nakładanie po kuty) w trybunale spowiedzi
odnosi się do spraw dotyczących Pana Boga; w stosunku zaś do Pana Boga prze
łożony [czy człowiek wyższy godnością] staje się niższym wskutek grzechu. Ale
rzucanie klątwy dokonuje się w sądzie zewnętrznym, w którym nikt nie traci swej
wyższości [czy przełożeństwa] przez swój grzech. Nie ma tu więc podobieństwa. A
zresztą także w trybunale pokuty nikt nie może rozgrzeszyć siebie samego ani też
163
przełożonego lub równego sobie, jeśli nie otrzyma upoważnienia. Może natomiast
rozgrzeszyć z grzechów powszednich, gdyż wszystkie sakramenty, udzielające łaskę,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plalternate.pev.pl
|
