[ Pobierz całość w formacie PDF ]
uśmiechnął i zaczął siodłać konie. Z całych sił przytrzymała Ringa, kiedy tamten Zbierał
rozrzuconą wokół nich broń.
- Derki też sobie wezmę.
I znowu musiała przytrzymywać Ringa, który chciał zaatakować mężczyznę. Podała mu
koce. Milczała, kiedy wsiadał na Karego.
- Klucze - odezwała się.
Sięgnął do kieszeni, wyciągnął kluczyki i chwilę im się przyglądał.
- Cholernie chciałbym wiedzieć, czemu oboje jesteście do siebie przykuci. Zdaje
się, że któreś nie chce, żeby drugie uciekło. - Wbił bezczelne spojrzenie w Ringa. - Ja
nie musiałbym przykuwać do siebie kobiety.
Spojrzał na klucze, uśmiechnął się i schował je z powrotem do kieszeni.
- Chyba jednak pozwolę wam zostać razem.
i odjechał, zabierając ze sobą także konia Maddie. Jeszcze nie zniknął im z oczu, kiedy
Ring zerwał się na nogi i ruszył za rabusiem. Maddie, jako że była doń przykuta,
dreptała za Ringiem.
- Stójże! - zawołała, kiedy potknęła się o jakiś pniak.
- Już pojechał, nie dogonisz go. A na pewno nie pieszo i nie przykuty do mnie.
Dlaczego nie oddał nam kluczy?
Odwrócił się do niej.
- Wyglądało na to, że masz ochotę się z nim zabrać. Może chciałaś, żeby nas
rozkół, tobyś mogła z nim pojechać?
- %7łe co? Ja, pojechać z nim? Czyś ty zmysły postradał?
- Widziałem, jak się do niego uśmiechałaś.
Wpatrywała się w niego szeroko otwartymi oczami.
- Nie do wiary! Prawdopodobnie ocaliłam ci życie, nie pozwalając ci się rzucić na
uzbrojonego rabusia, a ty odstawiasz sceny zazdrości.
- Zazdrości? Po prostu mówię, co widziałem. Niewiele brakowało, a rzuciłabyś mu się
na szyję. Istny cud, że nie poprosiłaś, by oprócz koni zabrał i ciebie.
Madzie już chciała się na niego wydrzeć, ale uspokoiła się i uśmiechnęła. Jego
zazdrość była dość przyjemna.
- To był najprzystojniejszy rabuś, jakiego kiedykolwiek widziałam. Nie sądzę, żeby
musiał grozić pistoletem kobietom, które napada. Wystarczyłby jego jeden uśmiech, a
założę się, że wszystko by mu oddały.
Ring przez chwilę stał bez ruchu, wpatrując się w nią, wreszcie się odprężył.
Uśmiechnął się i Madzie pomyślała, że nie tylko rabuś potrafiłby namówić kobietę do
wszystkiego.
- Tak więc zostaliśmy sami, przykuci do siebie łańcuchem, bez koni, bez derek, bez
niczego. Jedyne, co mamy, to trzy dni do twojej następnej podróży. Może byśmy zostali
i urządzili sobie małe wakacje?
Madzie stała najdalej, jak mogła się odsunąć
- Zostać? Nie możemy tu zostać
119
- A dlaczego? Potrzebny ci odpoczynek, odpoczynek sama mówiłaś, że dopiero za trzy
dni masz się z kimś spotkać. Rozumiem więc, że masz trzy dni do następnego
występu. W takim razie czemu by tu nie zostać? Nie masz już dość obozu i mieszkania
w namiocie?
- Owszem, ma, ale nie mogę tu zostać z tobą
- Czemu to?
Przymknęła na chwilę oczy. Jak można być takim tępym?
- Dlatego, kapitanie, że ty jesteś mężczyzną, a ja kobietą. A do tego jesteśmy skuci
kajdankami. Czy to nie wystarczy?
Stal przez chwilę, wpatrując się w nią, jakby usiłował pojąć, co miała na myśli.
- Aha, rozumiem - odezwał się wreszcie. - Obawiasz się, że będę... Rozumiem. Zdaje
się, że jednak zaklasyfikowałaś mnie jako gwałciciela. A jeśli obiecam, że nie będę robił
żadnych nieprzystojnych propozycji? Jeśli przysięgnę, że cię nie dotknę? Czy to coś
pomoże?
Maddie popatrzyła na niego. Trzy dni sam na sam w puszczy z mężczyzną, i to takim
jak kapitan Montgomery? Nie powinna się na to zgodzić. Pod żadnym pozorem.
Oczywiście, że nie powinna. Powinna za to wrócić do obozu, kazać Samowi ich rozkuć,
potem spędzić te dni spokojnie w namiocie. Samotnie. Czytając. Martwiąc się o Laurel.
Samotnie.
- Musiałbyś mi dać słowo honoru - usłyszała swój glos.
- Nie mam ochoty co chwila się z tobą zmagać, kapitanie.
Na samą myśl o zmaganiu się z nim przeszedł ją dreszcz. A jeśli przegra? Patrzył na
nią ze śmiertelną powagą.
- Przysięgam, że cię nie dotknę. Przysiągłbym na grób mojej matki, ale na
szczęście ciągle jeszcze żyje, obawiam się więc, że musi ci wystarczyć moje słowo.
Przysięgam, że cię nie tknę, niezależnie od wszystkiego.
- Niezależnie od czego?
Przysunął się do niej, a kiedy odpowiedział, niemal szeptał.
- Nie dotknę cię, niezależnie jak bardzo bym tego pragnął. Niezależnie od tego,
jak pachną twoje nagrzane słońcem włosy. Niezależnie do tego, że oddałbym dziesięć
lat życia, byle trzymać cię nagą w objęciach. Niezależnie od
tego, jak bardzo prześladuje mnie wspomnienie, kiedy jechałaś przede mną na koniu,
wspomnienie dotyku twoich ud. Niezależnie od tego, że noce w górach są chłodne. a
ponieważ jesteśmy do siebie przykuci, będziemy musieli
spać razem, wtuleni w siebie, a nasze ciała będą idealnie do siebie dopasowane.
Choćby nie wiem co, nie tknę cię.
Maddie zamknęła oczy. Mówił tak cicho, że choć stał tuż obok i czuła na twarzy jego
oddech, z trudem go słyszała. Przytulił dłoń do jej policzka, palce zanurzył w jej włosach
kciukiem rozchylił kącik ust.
- Przysięgam, że nie pocałuję twej szyi. oczu ani tej żyłki na skroni. Nie będę
całował twoich krągłych, białych ramion ani talii, ani ud, ani podbicia twojej lewej stopy.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plalternate.pev.pl
|
