[ Pobierz całość w formacie PDF ]
szok, ale spokój.
Wbrew sobie Snape wyciągnął dłoń, by dotknąć Harry'ego, by położyć ją na jego
ramieniu. Zastanowił się w ostatniej chwili i pozwolił dłoni opaść. Harry wydawał się nie
zauważyć; po prostu patrzył na Snape'a spokojnym, rozważnym wzrokiem.
Snape nie wiedział, co o tym myśleć.
- Potter - wydusił, przeklinając niedociągnięcia języka - wszystko w porządku?
I wtedy, nie do wiary, i co najbardziej niepokojące ze wszystkiego, Snape'owi wydało
się, że zobaczył (musiał sobie wyobrazić), jak najlżejszy cień uśmiechu podciąga kącik ust
Harry'ego. Rzęsy Harry'ego opadły w powolnym, długim mrugnięciu.
- Och, tak, Severusie - odpowiedział, głosem cichym i pewnym, i niemal melodyjnym w
swej pewności. I wtedy Harry się uśmiechnął; miękkie wygięcie warg nie mogło być
niczym innym. Snape zastanowił się bezwiednie, czy miało to uspokajać.
- Nic mi nie będzie - powiedział Harry.
______________________________________________________
Nota Autorki o śmierci Syriusza Blacka:
Cokolwiek to warte, chciałam wspomnieć, że planowałam zabić Syriusza na długo, zanim ukazał
się "Zakon Feniksa". Byłam pewna, że JKR zachowa go przy życiu i że odejdzie Hagrid, więc nikt nie
będzie czegoś takiego oczekiwał. Wtedy ukazała się piąta książka i ideę diabli wzięli. Tyle jeśli
chodzi o element zaskoczenia.
Zmierć Syriusza była jednak zbyt ważna dla fabuły, bym mogła z niej zrezygnować. Utrzymałam
to i postanowiłam dać mu nieco inne pożegnanie, niż miał w ZF. Mam nadzieję, że się udało, i to
wszystko, co mam do powiedzenia w tej sprawie.
61
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plalternate.pev.pl
|
