[ Pobierz całość w formacie PDF ]
- Wiesz, że nie Stronię od ryzyka. Ma m podstawy
przypuszczać, że ty też się go nie obawiasz. - Uniósł
się nieco na kanapie i na mały stolik z grubego
pniaka odstawił kieliszek, który przez cały czas trzymał
w ręku.
Brenna poczuła, j ak mocno bije jej serce. Czy tylko
z obawy przed Ryderem?
- Obiecałeś, że nie będziesz mnie ponaglał i po�
czekasz - przypomniała lekko schrypniętym głosem.
- Aha. - Ki wnął potakująco głową i dodał: - Po�
czekam. Na zaproszenie.
- Dziś zaproszenia się nie doczekasz. Ni e licz ia
to. - Ręka, w której trzymała brandy, lekko zadrżała
- Czyżby? - Delikatnie przeciągnął opuszkiem palca
po szyi Brenny. Jej złote oczy zalśniły nagle ciepłym
blaskiem. - Czy zdobędziesz się na to, by zaprzeczyć
temu, o czym przekonaliśmy się oboje ostatmej nocy?
- zapytał łagodnie.
- Zamierzasz uwodzić mnie dalej za pomocą
rozmów o filozofii i tej dobrej brandy?
- Ni e. To ty mnie znów kokietujesz i prowokujesz
Nawet sama rozmowa z tobą jest podniecająca.
Dużym wysiłkiem woli Brenna podniosła się z ka�
napy.
- Będzie lepiej, jeśli j uż sobie pójdę. Dobranoc. Za
kolację bardzo dziękuję.
Odwróciła się i ciężkim krokiem zaczęła iść w stronę
drzwi.
Kiedy dotykała ręką zamka, Ryder znalazł się
obok niej.
- Muszę iść. - Spuściła wzrok i patrzyła na palce
zaciśnięte wokół klamki.
M%7łCZYZNA ZNAD JEZIORA 107
- Wcale cię nie zatrzymuję.
- Ale też mi nie pomagasz! - Podniosła głowę
i spojrzała złym wzrokiem na Rydera.
- Za dużo ode mnie żądasz...
Brenna otworzyła szeroko drzwi i zatrzymała się
tuż za progiem, patrząc w ciemną noc. Czego ja
właściwie chcę? pomyślała nagle. Na spędzenie jeszcze
jednej nocy z Ryderem zgodzić się nie mogła. Ryzyko
byłoby zbyt duże.
- Posłuchaj mnie wreszcie. Naprawdę, nie mogę
zostać. A co do poprzedniej nocy, to musisz wiedzieć,
że... Och!
Jednym zwinnym ruchem Ryder znalazł się przy
Brennie. Ni e słyszała, jak się zbliża i odwracając się
wpadła w jego ramiona. Bez słowa stała teraz
nieruchomo. Podniosła na Rydera szeroko otwarte
oczy. Patrzył na nią wzrokiem pełnym pożądania.
- Ostatnia noc - powiedział łagodnie - była idealna.
Dzisiejsza też stanie się doskonała.
Porwał Brennę na ręce, odwrócił się i wniósł ją do
środka, jednym ruchem ciała zatrzaskując za sobą
drzwi. Po chwili znalezli się w kręgu ciepła promie�
niującego od żywicznych szczap płonących na komi �
nku.
ROZDZIAA SI�DMY
Ryder usiadł na kanapie, nadal trzymając Brennę
na rękach. Przez chwilę bez słowa przytulał ją do
siebie. Oparła głowę o jego ramię. Pragnął tej kobiety,
a ona pożądała jego.
Zrobi ło się jej lekko na duszy. Odsunęła od siebie
wszystkie myśli i poddała się urokowi zarówno nocy,
j ak i mężczyzny, który trzymał ją mocno w ramionach,
- A więc, moja pani, czy dostanę zaproszenie?
- zapytał.
- Wygląda na to, że sam je sobie załatwiłeś.
- Musisz potwierdzić. Ni e chcę, żebyś mi ała j akie�
kolwiek wątpliwości.- Co do tego, kt o kogo uwodzi?
- zażartowała.- Tak - padła odpowiedz serio.
- Ryderze, zwolnij mnie teraz z podejmowania
decyzji. Cały dzień ich świadomie unikałam i nie
chciałabym zaczynać.
- Rozumiem. %7łyczysz sobie, abym tym razem
decydował za nas oboje.
- Wygląda na to, że masz do czynienia z kobietą
o słabym charakterze.
- Ni e jesteś słaba, ale łatwo cię skrzywdzić. - Uśmie�
chnął się i przeciągnął ręką po ciemnych włosach
Brenny. - A więc jesteś gotowa mi zaufać? Sądzisz,
że postąpię właściwie? Wiesz przecież, że jestem głęboko
przekonany, iż należymy do siebie.
- Ni e mów tak, proszę! - wykrzyknęła cichutko.
- Ni e chcę myśleć teraz o żadnych zobowiązaniach!
- W porządku... - Czubkiem języka dotknął ucha
I
M%7łCZYZNA ZNAD JEZIORA 109
Brenny. - Ale gdy obudzisz się rano, pamiętaj, że za
tę noc odpowiedzialnością obciążyłaś mnie.
Brenna nie odrzekła już nic więcej. Pod wpływem
pieszczot rozluzniała się coraz bardziej. Czuła się
bezpieczna i pożądana. Były to wspaniałe doznania.
Dotknęła policzka mężczyzny, a następnie przesunęła
dłoń w dół, aż pod szyję, i zaczęła rozpinać guziki od
koszuli. Ryder pieścił oddechem jej ucho. Rękę położył
na piersi.
Gdy zaczął ją głaskać przez bluzkę, cicho zajęczała.
- Ryderze, och, Ryderze!
- Tak dobrze jest cię dotykać - szepnął stłumionym
głosem. Rozpiął bluzkę Brenny i wsunął pod nią
rękę. - Dziękuję ci, słodka dziewczyno, za to, że
obdarzyłaś mnie dziś zaufaniem. Zapewniam cię, że
tej decyzji nie pożałujesz.
Brenna przycisnęła wargi do szyi Rydera. Było
tak dobrze, a pieszczoty coraz bardziej wzmagały jej
pożądanie. Ręką wsuniętą pod rozpiętą koszulę
gładziła teraz jego umięśniony tors. Po chwili dłoń
Brenny zsunęła się jeszcze niżej. Ryder drgnął gwał�
townie.
- Sama widzisz, co ze mną robisz! Niełatwo
mężczyznie zachowywać się spokojnie wtedy, kiedy
aż tak pożąda kobiety!
Te słowa, wypowiedziane szorstkim zmysłowym
tonem, sprawiły Brennie wielką przyjemność. W jej
oczach zapaliły się wesołe ogniki.
- Jesteś czarodziejką - mówił dalej Ryder. - Ale
pamiętaj, że na tę noc mnie przekazałaś władzę.
Uśmiechnęła się i złożyła usta do pocałunku. Ryder
wpi ł się w nie mocno. Ni e przerywając pieszczoty,
powoli zsunął Brennę z kolan na poduszki kanapy
i przycisnął mocno całym ciałem.
Po chwili uniósł się i ściągnął z dziewczyny bluzkę,
a z siebie koszulę. Położył rozpaloną dłoń na jej
M%7łCZYZNA ZNAD JEZIORA
110
płaskim, ukrytym w dżinsach brzuchu. Ich oczy się
spotkały.
- Powiedz, że mnie pragniesz - powiedział łagodnymi
głosem.
- Pożądam cię, Ryderze - odpowiedziała Brenna,
zwilżając językiem zaschnięte wargi.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plalternate.pev.pl
|
|
|
