[ Pobierz całość w formacie PDF ]
- Wiesz, że nie Stronię od ryzyka. Ma m podstawy
przypuszczać, że ty też się go nie obawiasz. - Uniósł
się nieco na kanapie i na mały stolik z grubego
pniaka odstawił kieliszek, który przez cały czas trzymał
w ręku.
Brenna poczuła, j ak mocno bije jej serce. Czy tylko
z obawy przed Ryderem?
- Obiecałeś, że nie będziesz mnie ponaglał i po
czekasz - przypomniała lekko schrypniętym głosem.
- Aha. - Ki wnął potakująco głową i dodał: - Po
czekam. Na zaproszenie.
- DziÅ› zaproszenia siÄ™ nie doczekasz. Ni e licz ia
to. - Ręka, w której trzymała brandy, lekko zadrżała
- Czyżby? - Delikatnie przeciągnął opuszkiem palca
po szyi Brenny. Jej złote oczy zalśniły nagle ciepłym
blaskiem. - Czy zdobędziesz się na to, by zaprzeczyć
temu, o czym przekonaliśmy się oboje ostatmej nocy?
- zapytał łagodnie.
- Zamierzasz uwodzić mnie dalej za pomocą
rozmów o filozofii i tej dobrej brandy?
- Ni e. To ty mnie znów kokietujesz i prowokujesz
Nawet sama rozmowa z tobÄ… jest podniecajÄ…ca.
Dużym wysiłkiem woli Brenna podniosła się z ka
napy.
- Będzie lepiej, jeśli j uż sobie pójdę. Dobranoc. Za
kolację bardzo dziękuję.
Odwróciła się i ciężkim krokiem zaczęła iść w stronę
drzwi.
Kiedy dotykała ręką zamka, Ryder znalazł się
obok niej.
- Muszę iść. - Spuściła wzrok i patrzyła na palce
zaciśnięte wokół klamki.
M%7Å‚CZYZNA ZNAD JEZIORA 107
- Wcale ciÄ™ nie zatrzymujÄ™.
- Ale też mi nie pomagasz! - Podniosła głowę
i spojrzała złym wzrokiem na Rydera.
- Za dużo ode mnie żądasz...
Brenna otworzyła szeroko drzwi i zatrzymała się
tuż za progiem, patrząc w ciemną noc. Czego ja
właściwie chcę? pomyślała nagle. Na spędzenie jeszcze
jednej nocy z Ryderem zgodzić się nie mogła. Ryzyko
byłoby zbyt duże.
- Posłuchaj mnie wreszcie. Naprawdę, nie mogę
zostać. A co do poprzedniej nocy, to musisz wiedzieć,
że... Och!
Jednym zwinnym ruchem Ryder znalazł się przy
Brennie. Ni e słyszała, jak się zbliża i odwracając się
wpadła w jego ramiona. Bez słowa stała teraz
nieruchomo. Podniosła na Rydera szeroko otwarte
oczy. Patrzył na nią wzrokiem pełnym pożądania.
- Ostatnia noc - powiedział łagodnie - była idealna.
Dzisiejsza też stanie się doskonała.
Porwał Brennę na ręce, odwrócił się i wniósł ją do
środka, jednym ruchem ciała zatrzaskując za sobą
drzwi. Po chwili znalezli się w kręgu ciepła promie
niującego od żywicznych szczap płonących na komi
nku.
ROZDZIAA SIÓDMY
Ryder usiadł na kanapie, nadal trzymając Brennę
na rękach. Przez chwilę bez słowa przytulał ją do
siebie. Oparła głowę o jego ramię. Pragnął tej kobiety,
a ona pożądała jego.
Zrobi ło się jej lekko na duszy. Odsunęła od siebie
wszystkie myśli i poddała się urokowi zarówno nocy,
j ak i mężczyzny, który trzymał ją mocno w ramionach,
- A więc, moja pani, czy dostanę zaproszenie?
- zapytał.
- Wygląda na to, że sam je sobie załatwiłeś.
- Musisz potwierdzić. Ni e chcę, żebyś mi ała j akie
kolwiek wątpliwości.- Co do tego, kt o kogo uwodzi?
- zażartowała.- Tak - padła odpowiedz serio.
- Ryderze, zwolnij mnie teraz z podejmowania
decyzji. Cały dzień ich świadomie unikałam i nie
chciałabym zaczynać.
- Rozumiem. %7Å‚yczysz sobie, abym tym razem
decydował za nas oboje.
- Wygląda na to, że masz do czynienia z kobietą
o słabym charakterze.
- Ni e jesteś słaba, ale łatwo cię skrzywdzić. - Uśmie
chnął się i przeciągnął ręką po ciemnych włosach
Brenny. - A więc jesteś gotowa mi zaufać? Sądzisz,
że postąpię właściwie? Wiesz przecież, że jestem głęboko
przekonany, iż należymy do siebie.
- Ni e mów tak, proszę! - wykrzyknęła cichutko.
- Ni e chcę myśleć teraz o żadnych zobowiązaniach!
- W porządku... - Czubkiem języka dotknął ucha
I
M%7Å‚CZYZNA ZNAD JEZIORA 109
Brenny. - Ale gdy obudzisz się rano, pamiętaj, że za
tę noc odpowiedzialnością obciążyłaś mnie.
Brenna nie odrzekła już nic więcej. Pod wpływem
pieszczot rozluzniała się coraz bardziej. Czuła się
bezpieczna i pożądana. Były to wspaniałe doznania.
Dotknęła policzka mężczyzny, a następnie przesunęła
dłoń w dół, aż pod szyję, i zaczęła rozpinać guziki od
koszuli. Ryder pieścił oddechem jej ucho. Rękę położył
na piersi.
Gdy zaczął ją głaskać przez bluzkę, cicho zajęczała.
- Ryderze, och, Ryderze!
- Tak dobrze jest cię dotykać - szepnął stłumionym
głosem. Rozpiął bluzkę Brenny i wsunął pod nią
rękę. - Dziękuję ci, słodka dziewczyno, za to, że
obdarzyłaś mnie dziś zaufaniem. Zapewniam cię, że
tej decyzji nie pożałujesz.
Brenna przycisnęła wargi do szyi Rydera. Było
tak dobrze, a pieszczoty coraz bardziej wzmagały jej
pożądanie. Ręką wsuniętą pod rozpiętą koszulę
gładziła teraz jego umięśniony tors. Po chwili dłoń
Brenny zsunęła się jeszcze niżej. Ryder drgnął gwał
townie.
- Sama widzisz, co ze mną robisz! Niełatwo
mężczyznie zachowywać się spokojnie wtedy, kiedy
aż tak pożąda kobiety!
Te słowa, wypowiedziane szorstkim zmysłowym
tonem, sprawiły Brennie wielką przyjemność. W jej
oczach zapaliły się wesołe ogniki.
- Jesteś czarodziejką - mówił dalej Ryder. - Ale
pamiętaj, że na tę noc mnie przekazałaś władzę.
Uśmiechnęła się i złożyła usta do pocałunku. Ryder
wpi Å‚ siÄ™ w nie mocno. Ni e przerywajÄ…c pieszczoty,
powoli zsunÄ…Å‚ BrennÄ™ z kolan na poduszki kanapy
i przycisnął mocno całym ciałem.
Po chwili uniósł się i ściągnął z dziewczyny bluzkę,
a z siebie koszulę. Położył rozpaloną dłoń na jej
M%7Å‚CZYZNA ZNAD JEZIORA
110
płaskim, ukrytym w dżinsach brzuchu. Ich oczy się
spotkały.
- Powiedz, że mnie pragniesz - powiedział łagodnymi
głosem.
- Pożądam cię, Ryderze - odpowiedziała Brenna,
zwilżając językiem zaschnięte wargi.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plalternate.pev.pl
|
|
|
