[ Pobierz całość w formacie PDF ]
kowo uprzejmy. Skąd to pytanie?
Ponieważ dzisiaj wieczorem był bardzo niespo-
kojny. Nie chciał odjechać, gdy pańska córka została
Pozytywka 55
zaproszona na wesele u Coltonów. Gdy George
Kartoff i jego ludzie wdarli się na przyjęcie, szukali
pozytywki oraz pańskiej córki. Tylko Jerry wiedział,
gdzie Eva zamierzała spędzić dzisiejszy wieczór.
Sugeruje pani, że to Jerry zawiadomił Kartoffa?
Taki wniosek chyba sam się narzuca. Wcześ-
niej jednak chcielibyśmy z nim porozmawiać. Co
pan o nim wie?
Niewiele. Nazywa się Jerald Trolo. Jego rodzice
pochodzą z Czekagowii, ale on urodził się i wy-
chował w Ameryce. Ma dwadzieścia pięć lat i miesz-
ka w Waszyngtonie. Ma żonę i dziecko.
Czy nadal nie ma pan nic do powiedzenia na
temat pozytywki, której żądają terroryści?
Nie. Już pani mówiłem, że nic nie wiem
o pozytywce, którą wszyscy tak się podniecają.
Sprawiał wrażenie zirytowanego. Julianna ani
przez chwilę mu nie wierzyła. Intuicja podpowiada-
ła jej, że wiedział o czymś, czym nie chciał się z nią
podzielić, lecz przez telefon nie mogła dokładniej go
przesłuchać.
Co innego w cztery oczy.
Liczymy na pańską pomoc, gdy tylko upewni
się pan, że córka jest w dobrych rękach rzuciła
swobodnym tonem. Każda informacja na temat
Kartoffa będzie dla nas bardzo cenna.
Oczywiście. Mam nadzieję, że będę u was za
pół godziny. Sytuacja na szosie już się poprawia.
Odłożywszy słuchawkę, Julianna przekazała
56 Linda Turner
najnowsze wiadomości Tomowi i Kurtowi, który
z kolei poinformował policję oraz agentów.
Ritka nadal twierdzi, że nic nie wie o pozytyw-
ce dodała. Myślę, że pora zapytać o nią samego
Kartoffa. Skoro oczekuje od nas, że dostarczymy mu
Ritkę, milion dolarów oraz pozytywkę, mógłby nam
przynajmniej wyjaśnić, dlaczego tak mu na niej zależy.
Mam nadzieję, że to jest żart. Kurt wytrzesz-
czył oczy. Chcesz tam wejść?
Oczywiście. Tam nadal siedzi stu dziewięć-
dziesięciu ośmiu zakładników, których trzeba uwol-
nić. Nie zostawię ich tylko dlatego, że dwóm oso-
bom udało się uciec. Zwróciła się do Toma.
Musimy wykorzystać to, że Kartoff chce roz-
mawiać. Gdyby wyraził chęć rozmawiania z tobą
lub Kurtem, sprawa wyglądałaby inaczej, ale on
zgadza się wpuścić tam tylko mnie. Muszę iść.
Wystarczyłoby, by Tom powiedział, żeby zo-
stała, lecz on tego nie zrobił. Widać było jednak, że
ma sporo wątpliwości. Spod ściągniętych brwi przy-
glądał się jej badawczo.
Wezmiesz mikrofon? zapytał w końcu.
Wykluczone! Kurt nie wytrzymał. Czyś ty
oszalał? Chcesz ją skazać na śmierć?!
Już chciała powiedzieć mu coś do słuchu, gdy
przypomniała sobie ten pocałunek, tuż przed tym,
jak dowiedzieli się o ucieczce majora i Evy.
Nikt nie zamierza mnie zabijać zauważyła
Pozytywka 57
spokojnym tonem. Tom, oczywiście, że wezmę
mikrofon. Jedyny warunek, jaki Kartoff mi postawił,
to to, że przyjdę sama.
On wie, że współpracujesz z policją. Tom nie
zwracał uwagi na piorunujące spojrzenia Kurta.
Podejrzewam, że jest na to przygotowany. Mog-
łabyś także wziąć kamerę.
Ktoś inny mógłby się przestraszyć obelg, jakie
Kurt mruczał pod nosem, ale nie Tom.
Chciałeś coś powiedzieć? spytał, rzucając mu
wymowne spojrzenie.
Owszem. Posuwasz się za daleko. Julianna nie
jest agentką...
Ani idiotką dodała przesadnie niewinnym
tonem. Mam zamiar uważać.
Nie wystarczy odparł. To nie jest pospolity
przestępca, z jakimi masz do czynienia na co dzień.
To terrorysta. Taki człowiek może zabić bez po-
wodu!
Nie zrobi tego.
Od kiedy jesteś jasnowidzem? Nie znasz go.
Skąd wiesz, jak się zachowa?
Zawsze mi tłumaczyłeś, że nigdy nie zostałeś
ranny na służbie, ponieważ zawsze kierujesz się
intuicją. Dlaczego ja nie mogę zaufać swojej in-
tuicji? Czy moja intuicja jest gorsza od twojej?
Rozbroiła go. Inny mężczyzna być może potrafił-
by jej powiedzieć prosto w oczy, że jej intuicja jest
guzik warta, ale Kurt nie umiał kłamać.
58 Linda Turner
Od pierwszej chwili ich znajomości podziwiał jej
łatwość nawiązywania kontaktów. Była miła, oka-
zywała zainteresowanie i jak nikt inny potrafiła
z ludzi wyciągać różne informacje. Lecz nie był to
powód, dla którego miałaby się pchać w tę konkret-
ną, wyjątkowo niebezpieczną sytuację.
Nie powiedziałem tego, ale...
To w czym problem?
Naprawdę nie wie? Ona sama jest tym prob-
lemem. Jego była żona! Minęły już trzy lata od
chwili, kiedy się rozstali, każde z orzeczeniem sądo-
wym w ręce. Powinien był już o niej zapomnieć. Ale
tak się nie stało.
To jej wina. To ona zjawiła się na scenie tego
dramatu w wieczorowej sukni. Czy jakikolwiek
mężczyzna mógłby nie zwrócić uwagi na swoją
piękną byłą żonę w długiej czerwonej szacie? Co
więcej, całowała go tak, że nie mógł przestać. Miał-
by puścić to w niepamięć? Czy ona naprawdę sobie
wyobraża, że bez słowa pozwoli jej ryzykować
życie?
Nie interesują mnie zapewnienia Kartoffa
oznajmił. To morderca. Nie mam do niego za-
ufania.
Szkoda słów. Nie zauważył, kiedy Tom wezwał
technika przez telefon, lecz nagle tuż obok Julianny
zjawiła się agentka w średnim wieku.
Musimy ukryć sprzęt pod suknią, na wypadek
gdyby poprosili cię, żebyś zdjęła płaszcz wyjaśniła.
Pozytywka 59
Wiem, że jest zima, ale muszę zobaczyć, co masz
pod spodem.
Kurt aż zazgrzytał zębami.
To czysty nonsens.
Nie było mu dane więcej powiedzieć, ponieważ
Julianna już zdjęła płaszcz. Zaschło mu w ustach.
Jaskrawoczerwona kreacja, która skromnie zasłania-
ła jej kostki, miała znacznie bardziej wyzywającą
górę: dwa cieniutkie ramiączka.
Czy ona postradała zmysły? W takim stroju chce
rozmawiać z terrorystą?
Tom, przestań wytrzeszczać gały! Lepiej wybij
jej to z głowy!
Słuszna uwaga, nie w tej sukni rzekł Tom, nie
tracąc zimnej krwi. Mary, czy znalazłabyś dla niej
coś, w co moglibyśmy ją przebrać?
Mamy podobną figurę uznała agentka.
Mam w samochodzie kostium, prosto z pralni. Po-
winien na nią pasować. Przebierzemy ją w namiocie
pierwszej pomocy.
Nie! przeraził się Kurt, widząc, że obydwie
bez słowa ruszają w tamtą stronę, i zwrócił się do
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plalternate.pev.pl
|
